سلام خدمت تمامی رفقای کنکوریم توی پلتفرم بیان :)
امیدوارم حالتون خوب باشه و روزای خوبی رو سپری کرده باشید. حقیتاً قصدی برای آپدیت وبلاگم نداشتم و حتی انگیزه‌ی نوشتن رو هم ندارم این روز ها، اما به بهانه‌ی کنکور اردیبهشت ماه و داشتن تعداد زیادی دوست کنکوری توی این سال واجب دیدم که چند کلومی خودمونی باهاتون صحبت داشته باشم.
قطعاً همه به خوبی از این واجب آگاهیم که کنکور یکی از مسیر های رسیدن به اهداف و آرزو ها توی ایرانه و نمیشه از کنارش به سادگی رد شد. خیلی از خونواده ها و دانش آموزا به شدت درگیر کنکور میشن.
رفقا واقعاً کنکور شاید عادلانه ترین روش برای سنجش باشه. حداقل با تجربه هایی که از قصدم برای مهاجرت به دست آوردم متوجه این شدم که تقریباً توی هیچ کشوری از دنیا خدمات دانشگاهی به طور رایگان ارائه نمیشه و بیشتر قشر توانمند اون جامعه هستن که میتونن توی اون کشور به تحصیلات عالی دست پیدا کنن.
اول این که جا داره یه خسته نباشید به همه شما رفقایی که تا این لحظه تلاش کردید بگم و در ادامه یه بحث منتالی رو شروع کنم که شاید به کارتون بیاد.
امیدوارم استرس نداشته باشید و خب با آرامش تمام برید سر جلسه‌ی کنکور و برگردید. اما چند تا نکته:
- سعی کنید توی زمان باقی غذا های سنگین نخورید اما غذای پر انرژی میل کنید.
- یه دستمال با خودتون ببرید که اگه عرق کردید دست هاتون رو خشک کنید.
- مداد اضافه و تراش.
- کارت شناسایی و کارت ورود به جلسه رو فراموش نکنید (اتفاقی که برای خودم افتاد)
- یه بطری آب و چند تا شکلات و چیز شیرین با خودتون داشته باشید.
- ساعت مچی فراموش نشه،ساعت هوشمند نمیشه برد.
خب از این یادآوری که بگذریم میخوام چندتا صحبت دلی باهاتون داشته باشم برای آرامشتون...
رفقا آزمون های فردا و پس فرداتون مثل هر آزمون دیگه‌ای سپری میشه و بعد چند سال حتی دیگه ممکنه خاطرش هم تداعی نشه براتون. این آزمون هم لزوم بر موفقیت یا عدم موفقیتتون نیست. چه بسا که اتفاقات بهتر یا بدتری توی زندگی آدم بیفته و این آزمون ها قطعاً در قبالش هیچن.
کنکور اردیبهشت؛ یک تلنگر!
کنکور فردا براتون تعیین کننده‌ی نتیجه نیست ولی خب خیلیا هستن که همینجای بازی همه چی رو تغییر میدن و یه پایان خوب رقم میزنن و خیلی ها هم هستن که این کنکور براشون تلنگر و آلارمی میشه برای بیدارباش کنکور تیر ماه.
امیدوارم که بهترین ها براتون رقم بخوره. اما فارغ از نتیجه چه خوب و چه بد، بعد یه استراحت کوتاه یک روزه به دور از فضای مجازی و هرگونه صحبت کنکوری دوباره به رینگ برگردید و کار کنکور رو یه سره کنید.
ولی توی اون یک روز قشنگ بشینید فکر کنید با خودتون که چی از خودتون و زندگی میخواید.
چه اشتباهاتی توی این مدت داشتید و چه کارایی میتونستید انجام بدید ولی کاهلی کردید. یه برنامه خفن بنویسید و به دور برگردید.
ماهم میدونیم حق خیلی ها ممکنه خورده بشه و رقابت خیلی سخته. اما دیدم کسایی که از پشت همین صندلی آزمون جایگاهی رو کسب کردن که توی خونواده و اطرافیانشون یک رویا بوده. امیدوارم شما هم اون شخص باشید که ثابت میکنید رسیدن به رویا محال نیست.
توی سرتاسر مسیر زندگی و نه فقط کنکور، به دنبال تقلب و راه در رو یا معجزه نباشید، چون تنها راه رسیدن به خواسته ها فقط و فقط مواجه شدن با ترس ها و حرکت رو به جلوعه. پس لطفاً به دور از فکر کردن به انتهای مسیر شجاع باشید :)
مطمئنم هیچ تلاشی بدون مزد نیست و هیچ چیزی زیبا تر از گرفتن مزد تلاش هامون نیست :)
براتون بهترین هارو از خدای بزرگ میخوام...
امیدوارم بترکونید (;
